SUV-y mimo wielu oczywistych wad wciąż są pożądane przez rynek. Znajdziemy je w każdej klasie, w każdej marce. Począwszy od najmniejszych, popularnych i tanich aut, aż po luksusowe krążowniki kosztujące tyle, co apartament w stolicy. W czym i czy w ogóle są lepsze od przedstawicieli tradycyjnych segmentów? Sprawdziliśmy na przykładzie Hondy HR-V i Hondy Civic.
Wygląd
Wygląd to kwestia gustu, ale jednak pokusiliśmy się o ocenę. Honda HR-V ma bardzo zachowawczą sylwetkę i ginie w tłumie innych samochodów pomimo błyszczącej osłony chłodnicy, LED-owych reflektorów, ukrytej klamki tylnych drzwi służącej upodobnieniu sylwetki auta do nadwozia coupe. Civic za to jest autem, które tuż po pojawieniu się na rynku wzbudziło sporo kontrowersji. Futurystyczny, ostry design jak z młodzieżowego cyklu o Transformersach jednym się podoba, innych odrzuca. Mimo tego, jeśli chodzi o styl punkt przyznajemy Hondzie Civic. Jest po prostu ciekawsza.
Wygoda kierowcy i pasażerów
Jedna z najważniejszych rzeczy we wnętrzu to fotele. Te w HR-V umiejscowione są wyżej, więc wsiada się wygodniej, ale są bardziej cywilne, gorzej trzymają na boki i mają krótsze siedziska. Civic ma bardzo wygodne, nisko umieszczone i dobrze trzymające w zakrętach fotele, ale starszej osobie lub komuś z chronicznym bólem kręgosłupa zdecydowanie wygodniej będzie w SUV-ie. W podstawowych wersjach nie spodziewajcie się cudów. Czarna, materiałowa tapicerka uatrakcyjniona czerwoną nitką, obecna w wersji Executive Sport Line przypomina niestety tani poliester, a wykończenie tylnej kanapy w Hondzie Civic mogłoby być lepsze. Honda HR-V miała tapicerkę obszytą bordową skórą połączoną z materiałem, która jest dostępna w wersji Sport. Tutaj estetyka jest na dużo wyższym poziomie.
Multimedia
Ekrany dzisiaj są wszędzie, nawet w najmniejszych, tanich autach. Nie wszędzie jednak wyglądają tak samo. Honda wciąż traktuje je po macoszemu, ale robią tak również inne japońskie marki – Toyota, czy Mazda. W HR-V i w Civicu mamy 7-calowy ekran z grafiką pamiętającą Prince of Persia na Amigę, ale z drugiej strony wszystko jest na swoim miejscu, ikonki są duże i czytelne, a żeby przejść przez menu, nie trzeba być programistą. Zdecydowany minus to łączeniem się ze smartfonem. W HR-V nie udało nam się skorzystać z Apple CarPlay, natomiast system multimedialny Hondy Civic połączył się z telefonem dopiero po kilku próbach. Do poprawy. Audio jest na przeciętnym poziomie.
Tylna kanapa
Tutaj HR-V wychodzi na prowadzenie. Rozwiązanie zwane Magic Seats to sztuczka polegająca na możliwości podniesieniu siedzisk, dzięki czemu mamy do dyspozycji bardzo dużo miejsca na wysokie przedmioty, co czasem może się przydać. Oparcie kanapy w SUV-ie składa się na płasko i w razie potrzeby mamy wygodną powierzchnię bagażową do wykorzystania W Civicu kanapa jest nisko położona. Pasażerowie mają wysoko kolana, co przy długiej podróży może być niewygodne. Można ją składać, ale to koniec jej zalet.
Bagażnik
Ten w Civicu jest bardzo przyzwoity jak na klasę kompaktową. Ma 478 litrów pojemności, jest ustawny i jest przykrywany inną niż u konkurentów, zwijaną na bok roletą. Honda HR-V ma na pierwszy rzut oka większy bagażnik, ale w rzeczywistości jest on po prostu inaczej uformowany i można w nim przewieźć wyższe przedmioty, rowerek dziecięcy, kwiaty, czy złożony wózek dziecięcy z gondolą. W tym modelu kufer ma 431 litrów pojemności.
Silnik
W obu samochodach pracują jednostki benzynowe o podobnej mocy. Z tą różnicą, że ta w Civicu ma trzy cylindry, natomiast w HR-V zamontowano silnik o czterech cylindrach, również z turbiną. Motor Hondy Civic ma tylko litr pojemności skokowej i turbo, z którego wykrzesano 126 KM, Honda HR-V ma doładowany silnik 1.5 o mocy 182 KM. Kompaktowy Civic z małym silnikiem to nieporozumienie. Nowoczesne, sportowo wyglądające auto ze świetnym zawieszeniem ma pod maską terkoczący, skromny motorek, którego brzmienie irytuje. Obciążone auto na długich podjazdach traci siły i trzeba redukować biegi. Dynamika jest przeciętna. Sytuację ratuje rewelacyjnie pracująca manualna skrzynia biegów ze zgrabną, kulistą, aluminiową gałką do zmiany przełożeń. Motor w HR-V brzmi odrobinę lepiej, ale mimo sporej mocy skrzynia CVT nie nastraja do dynamicznej jazdy. Tu liczy się przede wszystkim wygoda podczas poruszania się po mieście.
Prowadzenie
Tutaj król jest jeden. Honda Civic ma świetnie zestrojone zawieszenie (w tym egzemplarzu z adaptacyjnymi amortyzatorami). Potrafi dać radość na krętej drodze, jest stabilna i przewidywalna. Jednocześnie dobrze połączono lekko sportowe właściwości jezdne z komfortem. Tylko elektrycznie wspomagany układ kierowniczy mógłby przekazywać więcej informacji z przednich kół, ale to szczegół, który zapewne pozostanie niezauważony przez większość kierowców. Honda HR-V nie zachęca do szybszej jazdy. Zawieszenie i układ kierowniczy preferują spokojną jazdę bez szaleństw. Komfort jest dobry. Wyciszenie, mimo aktywnej redukcji hałasu, mogłoby być lepsze.
Cena
Honda Civic w wersji Executive Sport Line z manualem i silnikiem 1.0 126 KM w ofercie wyprzedażowej (wyprodukowana w 2020 roku) kosztuje obecnie 102 800 zł, a wersja z tym samym silnikiem, co HR-V, wyceniona jest na 114 300 zł ze skrzynią ręczną i na 119 300 zł ze skrzynią CVT. Honda HR-V Sport z CVT to najdroższa pozycja w cenniku tego modelu oznacza jednak wydatek aż 133 400 zł. Czy warto zatem aż tyle dopłacać?
Werdykt
Praktyczność obu aut jest na podobnym poziomie. Przewagą SUV-a jest większy prześwit (185 mm kontra 129 mm), wygodniejsza pozycja do wsiadania i system Magic Seats. Civic dużo lepiej jeździ, ma lepsze fotele i więcej nowoczesnych systemów wsparcia kierowcy, zwiększających nasz komfort i bezpieczeństwo. Nasza rada – wybierzcie Civica, ale koniecznie z bardzo dobrym silnikiem 1.5 turbo i ze skrzynią manualną. To ciekawe, przyjazne auto, które odnajdzie się w wielu rolach. Zapewnia bardzo dobre prowadzenie i niezłą funkcjonalność. Resztę, która wam zostanie, wydajcie na wymarzone wakacje.