Kolejne słynne włoskie studio projektowe i zarazem producent niewielkich serii wyjątkowych aut. Firma Bertone okazała się kuźnią dla wielu talentów designerskiego świata motoryzacji. To właśnie w tej firmie szlify zdobywał najsłynniejszy projektant XX wieku – Giorgetto Giugiaro. Auta Bertone to pojazdy wyjątkowe i wyróżniające się, ale również modele doskonale znane z naszych ulic sprzed lat. Zresztą, zobaczcie sami.
Alfa Romeo Giulietta Sprint
Pierwsza generacja Alfy Romeo Giulietta Sprint zadebiutowała w 1954 roku na targach motoryzacyjnych w Turynie. Auto zaprojektował Franco Scaglione pracujący właśnie w Bertone. Studio to odpowiada za wersję Sprint, czyli 2+2 miejscowe coupé z 1.3 litrowym, czterocylindrowym silnikiem z przodu i napędem na tył. Rok później do gamy tego modelu dołączyła wersja 4-drzwiowa zaprojektowana już przez Pininfarinę (więcej projektów Pininfariny również u nas znajdziesz).
NSU Sport Prinz
Sportowa, dwudrzwiowa odmiana produkowanego w latach 1958 – 1968 modelu Prinz nieistniejącej już firmy NSU. To kolejny samochód zaprojektowany przez Franco Scaglione z Bertone.
Iso Rivolta IR 300
Produkowanego przez osiem lat od 1962 roku pięknego grand tourera zaprojektował sam Giorgetto Giugiaro (więcej jego projektów w naszym oddzielnym materiale). Pod maską tego pojazdu pracował potężny 5,4-litrowy silnik Chevrolet 327 V8 generujący 300 KM mocy.
BMW 3200 CS
Zaprezentowane na targach we Frankfurcie w 1961 roku BMW nie było długo produkowane. Auto projektu Bertone bawarski producent wytwarzał jedynie przez trzy lata – od 1962 do 1965 roku. Auto przegrało stylistycznie ze znacznie bardziej rozpoznawalnym-jako-BMW modelem BMW 1500, który zapoczątkował w niemieckiej marce postrzeganie tego producenta jako specjalistę od sportowych i usportowionych limuzyn.
Iso Grifo
Kolejne dzieło Giorgetto Giugiaro pracującego wówczas dla Bertone. To daje się zauważyć niemal od razu. Dwudrzwiowe, blisko 4,5 metrowe coupé z charakterystyczną bardzo długą maską robi wrażenie, ale długa maska to nie tylko zabieg stylistyczny. Model ten miał pod nią montowane naprawdę duże silniki, z których najmniejszym był 5,4-litrowy V8 Chevrolet 327. Do niektórych egzemplarzy pod maskę trafiał 7,4-litrowy behemot, także V8 Chevrolet 454. Auto prezentowało się świetnie, niestety kryzys naftowy spowodował, że ten produkowany do 1974 roku samochód był ostatnim modelem Iso przed bankructwem tego producenta.
Lamborghini Miura
Legendarne Lambo zaprojektowane zostało przez Marcello Gandiniego, kolejnego słynnego projektanta z Bertone. Auto tyleż piękne, co skandalicznie niewygodne i piorunująco głośne. Ale co z tego? Potężny ryk silnika V12, który montowany centralnie ledwo się zmieścił, uczył pokory i szacunku, wielu uważa Miurę za pierwszy supersamochód.
Lamborghini Espada
Auto zaprojektowane ponownie przez Gandiniego pokazano w salonie w Genewie w 1968 roku. To wynik zlecenia wydanego przez samego Ferruccio Lamborghiniego. Chciał on mieć w swojej gamie auto, którym wygodnie mogły podróżować cztery osoby, a które nie byłoby pozbawione DNA marki – ekstremalnych osiągów. Tak powstała Espada, całkowite przeciwieństwo ekstremalnie surowej i brutalnej Miury. Pod maską? To samo V12 znane z Miury.
Lamborghini Urraco
Na początku lat 70-tych Ferrucio Lamborghini chciał mieć w miarę tanie auto, które stanowiłoby konkurencję dla Porsche 911 czy Ferrari Dino 246. Urraco to dopiero trzeci projekt Bertone, dwa pierwsze założyciel Lamborghini odrzucił, bo mu się nie podobały. Pod maską 2,5-litrowe V8 zasilane czterema gaźnikami Webera. Generowana moc 223 KM.
Lamborghini Jarama
Sportowe i komfortowe coupé to następca modelu Islero. Bertone w projekcie wykorzystało elementy z Espady, a samochód skonstruowano na skróconej platformie również z Espady. Pod maską V12 o pojemności 3,9 litra generujące moc 355 KM.
Alfa Romeo Montreal
Pierwotnie – jeszcze w 1967 roku – jeden egzemplarz skonstruowany wspólnie przez Alfę Romeo i Bertone był wystawiony pokazowo na targi Expo’67. Niespodzianką było to, że samochód uważany za demonstrację, nawet nie prototyp, ostatecznie trafił do produkcji seryjnej, która ruszyła w 1971 roku. Najlepszą sprzedaż to sportowe coupé z 2,5 litrowym silnikiem V8 o mocy 200 KM odnotowało w 1972 roku, a potem kraje OPEC upomniały się o swoje pieniądze i nastąpił naftowy kryzys oraz spadek sprzedaży aut sportowych i luksusowych.
Lancia Stratos
Tego auta żadnemu miłośnikowi rajdów przedstawiać nie trzeba. Lancia Stratos niepodzielnie rządziła w rajdach w latach 70-tych – trzy lata z rzędu samochód ten zwyciężał w World Rally Championship (74-76). Pod maską pracowało 2,5-litrowe V6 z Ferrari Dino.
Fiat 131 Abarth Rally
Fiat 131 to auto z całą pewnością doskonale znane starszym miłośnikom motoryzacji. Przecież cywilny Fiat 131 był przez 6 lat (1975 – 1981) montowany z gotowych, importowanych komponentów również w Polsce, w zakładach FSO. Jednak zwykły Fiat 131 nie był tak charakterny, jak zaprojektowana przez Bertone sportowa i wyczynowa odmiana tego wozu.
Alfa Romeo 90
To kolejny projekt Bertone, nadwozie o dyskusyjnej stylistyce, fatalne blachy (większość tych Alf już dawno zgniła), kiepskie wykonanie. To nie był udany model, a jego sytuacji nie poprawiał fakt, że w swoim czasie (produkcja zakończyła się w 1987 roku) musiał rywalizować z Mercedesem W124, Audi 100, czy BMW serii 5 E28. No niestety, pod względem trwałości włoski model przegrywał z konkurencją.
Volvo 780
Volvo serii 700 kojarzy się dziś główne z dużymi, kanciastymi sedanami. Model 780 w nadwoziu coupé był wyjątkiem. Tzn. dalej było kanciaste, ale stylistom Bertone udało się wydobyć to coś, co sprawiało, że 780-tka zdecydowanie wyróżniała się na plus z gamy 700-tek szwedzkiego producenta.
Škoda Favorit
Doskonale znany wielu Polakom ostatni produkt czeskiej (jeszcze przed przejęciem przez VAG) Škody. I tak, to nadwozie zaprojektowało studio Bertone. Jednak od powstania prototypu w 1984 roku do rozpoczęcia produkcji seryjnej minęły cztery lata. Jedno z najpopularniejszych aut czeskiej marki w XX wieku. Dwa lata po modelu Favorit w nadwoziu hatchback, Czesi wypuścili bardziej funkcjonalnego, o znacznie większym bagażniku Formana. Powstało blisko 800 tys. egzemplarzy tego auta.
Daewoo Espero
Kolejne auto dobrze znane Polakom, bo także to auto było montowane w warszawskiej fabryce FSO. Auto, którego nadwozie zaprojektowało studio Bertone konstrukcyjnie bazuje na starszym Oplu Ascona. Tak naprawdę ten design pierwotnie nie był przeznaczony dla Koreańczyków. Bertone chciał nim zainteresować Citroëna, ale Francuzi nie byli nim zainteresowani.
Citroën XM
Zaprezentowany w 1989 roku model XM był odpowiedzią Francuzów na niemiecką dominację w klasie średniej wyższej (BMW 5, Audi 100). Nowoczesne wówczas nadwozie autorstwa samego Nuccio Bertone, wygoda (hydropneumatyczne zawieszenie z możliwością wyboru trybów jazdy – sport/komfort) i bogate wyposażenie spodobało się wielu klientom.
Citroën ZX
Również kompaktowy Citroën ostatniej dekady XX wieku to wytwór wyobraźni projektantów Bertone. Jedno z najpopularniejszych aut kompaktowych lat 90-tych.
Citroën Xantia
Produkowany do 2001 roku model klasy średniej – Xantia – to także samochód, którego wygląd zaprojektowało studio Bertone. Auto dzięki hydropneumatycznemu zawieszeniu zapewniało wygodną podróż. To też pierwszy Citroën wyróżniający się stylistycznie – auto nie miało, jak poprzednicy, częściowo przysłoniętego tylnego koła.
Opel Astra Coupé / Cabrio
Opel Astra to kolejny bardzo popularny u nas model samochodu. Rękę projektantów Bertone możemy podziwiać w przypadku nie najpraktyczniejszych, ale najfajniejszych wersji nadwoziowych tego modelu: Coupé i Cabrio.
Alfa Romeo GT
Nasz przegląd zamykamy modelem Alfa Romeo GT zaprojektowanym przez Giuliano Biasio pracującego wówczas w Bertone. W najpotężniejszej odmianie pod maską pracowało 3,2-litrowe V6 Alfy Romeo.