Krótko po tym, jak Unia Europejska oraz Stany Zjednoczony nałożyły na Rosję najsurowsze w historii sankcje gospodarcze w odpowiedzi na niczym nie sprowokowany atak Rosji na Ukrainę, Putin “przypomniał” światu, że Rosja jest mocarstwem nuklearnym ogłaszając podniesienie stanu gotowości bojowej wojsk odstraszania, czyli – mówiąc wprost – sił nuklearnych. Tutaj zajmiemy się specyficznymi pojazdami wojskowymi, będącymi nosicielami rakiet z głowicami nuklearnymi. Spośród czterech państw świata dysponujących tzw. triadą nuklearną (czyli trzeba różnymi rodzajami środków przenoszenia broni masowego rażenia), tylko Rosja stosuje pojazdy z trakcją kołową do przenoszenia i wystrzeliwania najbardziej przerażającej broni.
Pojazdy armii Ukrainy – czym bronią się nasi sąsiedzi
Transporter rakietowy i wyrzutnia mobilna MAZ-7917
Ten potężny 14-kołowy pojazd z trakcją 14×12 (sześć z siedmiu osi to osie napędzane) został zaprojektowany i skonstruowany przez Mińską Fabrykę Samochodów (MAZ) na Białorusi. Jest to konstrukcja pochodna od modelu MAZ-7912, który z kolei zbudowano na bazie MAZ-547A (sześcioosiowego) również wykorzystywanego kiedyś przez ZSRR jako nośnik pocisków balistycznych średniego zasięgu RSD-10 Pioneer (obecnie wycofanych). MAZ-7917 jest wykorzystywany w Rosji jako mobilna wyrzutnia rakiet balistycznych RT-2PM Topol (oznaczenie NATO: SS-25 Sickle). Ten system rakietowy został opracowany jeszcze w czasach ZSRR, pozostaje w służbie od 1985 roku, obecnie zastępowany jest nowszym systemem Topol-M (o nim za chwilę). Pojazd napędzany jest przez 710-konny silnik wysokoprężny, jest w stanie rozwinąć prędkość do 40 km/h. Przenoszony przez ten pojazd pocisk Topol to trzystopniowa rakieta balistyczna na paliwo stałe o zasięgu 11 tys. km i maksymalnej prędkości lotu ok. 7 km / s (Mach 21 – 21-krotność prędkości dźwięku), oficjalnie pocisk przenosi pojedynczą głowicę termonuklearną o mocy 800 kt (kiloton).
Transporter rakietowy i wyrzutnia mobilna MZKT-79221
Jeżeli myśleliście, że poprzedni sprzęt był duży, to nośnik jednego z najnowszych systemów rakiet balistycznych dalekiego zasięgu Topol-M to pojazd ośmioosiowy z napędem 16×16 (każde z kół jest napędzane). MZKT-79221 to również konstrukcja białoruska – opracowana przez MZKT. Pojazd ten jest podobny do swojego poprzednika (wyżej opisany MAZ-7917), ale ma o jedną oś więcej. Za napęd i generowaną moc odpowiada wysokoprężny silnik V12 YaMZ-841.1, który jest w stanie wygenerować do 800 KM. System Topol-M to rozwinięcie pocisków Topol, są to pierwsze rakiety balistyczne opracowane przez Rosjan już po upadku ZSRR. Pocisk ten wyposażony jest w pojedynczą głowicę nuklearną o mocy 1 Mt (megatony).
Transporter rakietowy i wyrzutnia mobilna KamAZ-7850
Rosjanie nie chcąc zapewne bazować wyłącznie na konstrukcjach opracowywanych przez konstruktorów z Białorusi opracowali nową rodzinę kołowych transporterów bardzo ciężkich ładunków, tzw. Platforma O. Są to KamAZ-7850 16×16 (8 osi napędowych) o ładowności 85 ton, KamAZ-78509 12×12 (sześcioosiowy pojazd) o ładowności 60 ton oraz widoczny na powyższym zdjęciu najmniejszy z rodziny KamAZ-78504 8×8, który może holować naczepę o ładowności do 90 ton. W zamyśle Rosji, pojazdy te mają zastąpić wymienione w artykule konstrukcje białoruskie będące nośnikami rakiet balistycznych. Największy pojazd z tej rodziny najprawdopodobniej będzie wykorzystany jako mobilny nośnik i wyrzutnia pocisków balistycznych RS-24 Yars. Pociski te są w istocie zmodyfikowanymi rakietami Topol-M, wyposażonymi w głowice typu MIRV (Multiple Independently Targetable Reentry Vehicle), co oznacza, że w jednej rakiecie może znajdować się w istocie nawet do 10 (niepotwierdzone dane) głowic nuklearnych o mocy kilkuset kiloton każda.
Jakie jeszcze pojazdy wojskowe ma Rosja?
Mobilna wyrzutnia rakietowa MZKT-7930
Na koniec najmniejsza z wymienionych konstrukcji, pojazd o trakcji 4×4, który pełni rolę nośnika pocisków 9K270 Iskander. Pociski te niestety zostały już użyte w trwającej obecnie rosyjskiej agresji na Ukrainę, oczywiście nie z głowicą termonuklearną. System Iskander przewiduje możliwość wykorzystania pocisków z różnymi rodzajami głowic, od konwencjonalnych do nuklearnych. Pojazd ten również jest konstrukcji białoruskiej (zakłady MZKT). Został opracowany w latach 90. XX wieku, ale do służby wszedł (wyłącznie w rosyjskiej armii) już w XXI wieku. Pojazd napędzany jest przez turbodoładowany silnik wysokoprężny YaMZ-846 o mocy 500 KM. Maksymalna prędkość osiągana na drodze to 70 km/h, zasięg – 1000 km.